Zelf doen en zelf spelen

Zelf doen mama

Inmiddels liggen de kleren uitgestald op de grond. Je peuter wringt zich in allerlei bochten om deze kleren aan te krijgen. Dan besluit je toch een beetje te helpen. Het gezicht van je peuter staat op stand onweer. Logisch, want je peuter wil zijn pas verworven vaardigheid aan jou laten zien, zonder dat jij hem of haar daarbij helpt. ‘Zelf doen mama’ klinkt er dan luidkeels over de gang. Inmiddels is de rest van het gezin ook op de hoogte van wat er zich in de slaapkamer van je peuter afspeelt. Herkenbaar?

De afgelopen tijd waren we veel thuis. En dat is vast niet altijd makkelijk geweest. Het heeft veel geduld van ons allemaal gevergd. Feit blijft dat ook in deze tijden je peuter het graag zelf wil doen. En belangrijker, ze willen het graag met jou als ouder delen. Door de behoefte aan en de ontwikkeling van autonomie vinden peuters het steeds belangrijker om dingen zelf te doen en niet geholpen te worden door anderen. De peuter wordt steeds zelfstandiger maar ze zijn nog afhankelijk van de zorg en liefde van volwassenen. Als ouder ben jij dus een zeer belangrijke schakel om alle nieuwe stappen in de ‘grote mensen wereld’ mogelijk te maken voor je peuter.

Het peuterbrein, een facinerend fenomeen

Nu ik zelf als pedagogisch medewerker op de peutergroep werk, vind ik het peuterbrein een fascinerend fenomeen. Op de groep spelen de kinderen natuurlijk zelden alleen. Alhoewel ze prima naast elkaar kunnen spelen. Ook dat gebeurt met enige regelmaat op de groep. Zo was daar een poosje geleden het magnetisch zand. Iedere peuter kreeg een eigen beetje zand en bestudeerde dit aandachtig. Er werden pannenkoeken van gemaakt en weer een ander kon er geen genoeg van krijgen om met zijn handen door het zand te gaan. Het voelde zo zacht. Ik observeerde van een afstand en na een half uur waren ze nog altijd geboeid met het zand aan het spelen. Er ontstond daar aan die tafel echt iets. Omdat het hen mateloos interesseerde konden ze er langer dan dat ik voor mogelijk had gehouden mee bezig blijven.

Alleen spelen

Dat ‘alleen spelen’ is ook niet voor alle kinderen even makkelijk. Waar het ene kindje langere tijd geboeid is met papier en potloden, gooit het andere kind alles na 5 minuten alweer aan de kant. Soms vinden ze het lastig om ergens te beginnen. Het keuzemoment speelt dan een belangrijke rol. Geef je kindje bijvoorbeeld twee opties waar het uit kan kiezen. Of maak samen een lijstje met dingen die je kindje alleen kan doen. Versier samen het lijstje en hang het op een vaste plek. Voor een peuter is het fijn even op weg geholpen te worden. Neem de tijd en begin eens met kleine stapjes en bouw deze momenten van ‘alleen’ spelen uit. Geef je peuter complimenten over wat je ziet. Hierdoor doet de peuter een positieve ervaring in het ‘alleen’ spelen op en zal het wellicht de volgende keer minder moeizaam gaan.

Zij willen doen wat jij doet

Wanneer ik de magische zinnen ‘Wie wil mij helpen’ uitspreek op de groep staan er vrijwel direct een aantal peuters om mij heen. Ze kijken mij met grote ogen aan. Zij willen doen wat jij doet. Zo kun je ze laten helpen door hen taakjes te geven. Afwassen, speelgoed schoonmaken of helpen koken. Maar ook spel met realistisch materiaal zoals pollepels, pannen etc. zal zeker in de smaak vallen. Of kijk eens naar open eind materialen (kurken, stofjes, droge pasta penne etc.) in combinatie met bijvoorbeeld bestaand speelgoed (diertjes, blokken, duplo) of gebruiksvoorwerpen als een pincet op gekleurde pasta’s te sorteren of een tandenborstel om plastic diertjes mee schoon te maken. Ik weet zeker dat je peuter hier veel plezier mee zal beleven. Zie het ook als een zoektocht samen met je peuter. Pak die kansen die in het hoekje op jou en je peuter zit te wachten! Maak mooie momenten!

Wie is Evelien?

Evelien Martens is pedagogisch medewerker bij Kindergarden en deelt elke maand een mooi verhaal over de kinderen en het werken bij Kindergarden. Geregeld gaan haar handpoppen mee en beleven ze samen de mooiste avonturen!